تمرکز روی برنامه های موشکی
به گزارش مهسان بلاگ، روسیه از سال ها قبل پیمان آی ان اف را نقض می کرد و امریکا هم ضمن رعایت مفاد این پیمان، فقط تماشاگر تخلفات روسیه بود. این پیمان که موشک ها و سکوهای پرتاب با برد 500 تا 5500 کیلومتر (3420-310 مایل) را ممنوع می کرد، هدفش جلوگیری از وقوع یک جنگ اتمی در قاره اروپا بود. هرچند با گذشت زمان و با تخلفات روسیه، پیشرفت های فنی و تغییر واقعیات راهبردی در عرصه جهانی، اهداف اصلی این پیمان عملاً بلا اثر شده بود.
حتی قبل از روی کار آمدن ترامپ، روسیه استقرار موشک هایی را که از نظر پیمان آی ان اف ممنوع بودند در کالینگراد در سواحل دریای بالتیک آغاز نموده بود. این کار روسیه در واقع تهدیدی جدی علیه اعضای اروپایی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) بود. مهمتر از همه این که پیمان هیچ کشور دیگری بجز امریکا و روسیه (و حداکثر جمهوری های جدا شده از شوروی سابق) را شامل نمی شد و این موضوع عواقب خطرناک و بلند مدتی را در پی داشت، زیرا کشورهای دیگری هستند که هم اکنون بیشترین تهدیدات را متوجه امریکا و متحدانش می نمایند. به عنوان مثال بخش بزرگی از ظرفیت های موشکی در حال توسعه و پیشرفته چین در محدوده ای قرار می گیرد که براساس پیمان آی ان اف ممنوع است. این توانایی موشکی چین، متحدان امریکا نظیر ژاپن و کره جنوبی و همچنین کشور هند و حتی خود روسیه را نیز در معرض خطر قرار می دهد. واقعاً خنده دار است. نیروی موشکی میانبرد ایران نیز که در حال توسعه و گسترش است اروپا را تهدید می نماید، موشک های کره شمالی، پاکستان، هند و دیگر کشورهایی که به دنبال هسته ای شدن هستند نیز چنین شرایطی دارند. این پیمان در حالی که موشک های زمین به زمین را در محدوده خاصی ممنوع نموده، عملاً محدودیت و ممنوعیتی برای موشک های دریا به ساحل و هوا به زمین که براحتی می توانند اهداف مورد نظر را در منطقه ممنوعه هدف قرار دهند، قائل نشده است. اما استدلال مهم و واقعی این است که پیمان آی ان اف فقط دو کشور را در بر می گیرد که یکی از آنها (روسیه) هم برای نقض مفاد آن آشکارا تقلب می نماید. بنابراین عملاً فقط یک کشور در جهان از توسعه موشک های هسته ای میانبرد منع شده بود؛ ایالات متحده امریکا. این شرایط امروز هیچ توجیهی ندارد حتی اگر در اواسط دهه 1980 که این پیمان پذیرفته شد برای آن توجیه منطقی پیدا کنیم، همان گونه که لیبرال ها همواره دوست دارند بگویند؛ زمانه عوض شده است. من و پاتروشف در محل نمایندگی امریکا در مقر اروپایی سازمان ملل متحد در ژنو دیدار کردیم. قبل از این دیدار، کارشناسان شورای امنیت ملی امریکا به طور گسترده با مقامات دولتی رایزنی کردند و من هم چند بار با مایک پمپئو وزیر خارجه درباره موضوع کنترل تسلیحات گفت و گو کردم و او با رویکرد من در مذاکره با پاتروشف موافق بود. همانند دوران جنگ سرد من و پاتروشف از موضوع کنترل تسلیحات و همچنین عدم اشاعه هسته ای بویژه در ارتباط با ایران و کره شمالی آغاز کردیم. روس ها همان رویکرد پوتین را که ما در مذاکرات مسکو دیده بودیم تعقیب می کردند؛ ثبات راهبردی. ثبات راهبردی عبارت اصلی آنها برای حمله به امریکا و انتقاد از خروج واشنگتن از پیمان کنترل موشک های بالستیک (ای بی ام) در سال 2002 بود. ، ایران
منبع: ایران آنلاینگروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت